سَلام عَلي آلِ ياسين | سلام بر آل ياسين | |
اَلسَّلامُ عَلَيکَ يا داعيَ اللهِ وَ ربّانيَّ آياتِه | سلام بر تو، اي دعوت کنندهي به سوي خدا، و داناي بزرگ آيات او | |
اَلسَّلامُ عَلَيکَ يا بابَ اللهِ وَ ديّانَ دينِه | سلام بر تو، اي دروازهي (سراي رحمتِ) خدا و (اي) داور دين او | |
اَلسَّلامُ عَليکَ يا خَليفةَ اللهِ وَ ناصِرَ حَقِّه | سلام بر تو، اي جانشين خدا و ياري کنندهي حق او | |
اَلسَّلامُ عَليکَ يا حُجَّةَ اللهِ وَ دليلَ إرادَتِه |
سلام بر تو، اي حجّت خدا و (نشانگر و) راهنماي ارادهي او | |
اَلسَّلامُ عَليکَ يا تاليَ کِتابِ اللهِ وَ تَرجُمانَه | سلام بر تو، اي تلاوت کنندهي کتاب خدا و روشنگر آن | |
اَلسَّلامُ عَلَيکَ في آناءِ لَيلِکَ وَ أطرافِ نَهارِکُ | سلام بر تو، در تمام لحظههاي شبانهات و ساعتهاي روزت | |
اَلسَّلامُ عَلَيکَ يا بَقيَّةَ اللهِ في أرضِه | سلام بر تو، اي باقينهادهي خدا در زمين | |
اَلسَّلامُ عَلَيکَ يا ميثاقَ اللهِ الَّذي أخَذَهُ وَ وکَّدَه |
سلام بر تو، اي ميثاق خداوند که بر آن پيمان گرفته و استوارش ساخته است |
|
اَلسَّلامُ عَليکَ يا وَعدَ الله الَّذي ضَمِنَه |
سلام بر تو، اي وعدهي خدا که خود آن را تعهّد کردهاست |
|
اَلسَّلامُ عَلَيکَ أيُّهَا الْعَلَمُ الْمَنصوبُ وَ الْعِلمُ الْمَصبوب | سلام بر تو، اي پرچمِ بلندِ افراشته و اي دانشِ ريزان | |
وَ الْغَوثُ وَ الرَّحمَةُ الواسِعَة وَعداً غَيرَ مَکذوب |
اي فريادرسِ (درماندگان) و اي رحمتِ گسترده (که) وعدهاي دروغ ناشدني (است) |
|
اَلسَّلامُ عَليکَ حينَ تَقوم السَّلامُ عَليکَ حينَ تَقعُد |
سلام بر تو؛ آن گاه که ميايستي سلام بر تو؛ آن گاه که مينشيني |
|
السَّلامُ عَليکَ حينَ تَقرءُ وَ تُبيِّن | سلام بر تو؛ آن گاه که (قرآن) ميخواني و بيان ميکني | |
اَلسَّلامُ عَلَيکَ حينَ تُصَلّي وَ تَقنُت | سلام بر تو؛ آن گاه که نماز ميگزاري و قنوت ميخواني | |
اَلسَّلامُ عَلَيکَ حينَ تَرکَعُ وَ تَسجُدَ |
سلام بر تو؛ آن گاه که رکوع و سجود ميآوري |
|
اَلسَّلامُ عَلَيکَ حينَ تُهَلِّلُ وَ تُکَبِّر |
سلام بر تو؛ آن گاه که «لا اله الا الله» و «الله اکبر» ميگوي |
|
اَلسَّلامُ عَلَيکَ حينَ تَحمَدُ وَ تَستَغفِر |
سلام بر تو؛ آن گاه که (خدا را) ميستايي و آمرزش ميخواهي، |
|
اَلسَّلامُ عَلَيکَ حينَ تُصبِحُ وَ تُمسي |
سلام بر تو؛ آن هنگام که روز را آغاز ميکني و آن گاه که روز را پشت سر ميگذاري |
|
اَلسَّلامُ عَلَيکَ في الَّليلِ إذا يَغشي |
سلام بر تو در شب؛ آن گاه که (تاريکياش گيتي را) فرو پوشد |
|
وَ النَّهارِ إذا تَجَلّي | و در روز؛ آن گاه که روشنايياش آشکار گردد | |
اَلسَّلامُ عَليکَ أيُّهَا الإمامُ المَأمون |
سلام بر تو؛ اي امامِ امانيافته |
|
اَلسَّلامُ عَلَيکَ إيُّهَا الْمُقَدَّمُ الْمَأمول | سلام بر تو؛ اي پيشاپيشداشتهي آرزو شده | |
اَلسَّلامُ عَلَيکَ بِجَوامِعِ السَّلام |
سلام بر تو، همهي سلامهاي جامع و فراگير |
|
اُشهِدُکَ يا مَولاي |
اي مولاي من، تو را به گواهي ميگير |
|
أنّي اَشهَدُ أن لا إلهَ إلاّ الله وَحدَهُ لا شَريکَ لَهَ |
که من شهادت ميدهم: خدايي جز الله نيست و او يکتاي بيهمتاست |
|
وَ أنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ وَ رَسولُه لا حَبيبَ إلاّ هُوَ وَ أهلُه |
و اين که حضرت محمّد بنده و فرستادهي اوست و محبوبي جز او و خاندانش نيست |
|
وَ اُشهِدُکَ يا مَولاي اَنَّ عليّاً أميرَالمُؤمِنينَ حُجَّتُه |
مولايم، نيز گواهت ميگيرم که علي امير مؤمنان حجّت اوست |
|
وَ الْحَسَن حُجَّتُه وَ الْحُسينَ حُجَّتُه |
و حسن حجّت اوست و حسين حجّت اوست |
|
وَ عَليَّ بنَ الْحُسينِ حُجَّتُه وَ مُحَمَّدَ بنَ عَليٍّ حُجَّتُه |
و عليّ بن الحسين حجّت اوست و محمّد بن علي حجّت اوست |
|
وَ جَعفَر بنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُه وَ موسَي بنَ جَعفَرٍ حُجَّتُه |
و جعفربن محمّد حجّت اوست و موسي بن جعفر حجّت اوست |
|
وَ عَليَّ بنَ موسي حُجَّتُه وَ مُحَمَّدَ بنَ عَليٍّ حُجَّتُه | و عليّ بن موسي حجّت اوست و محمّد بن علي حجّت اوست |
|
وَعَلي بنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُه وَالحَسَنَ بنَ عَليٍّ حُجَّتُه |
علي بن محمّدحجّت اوست و حسن بن علی حجّت اوست |
|
وَ اَشهَدُ اَنَّکَ حُجَّةُ الله أنتُم الاوَّلُ وَ الاخِر |
وشهادت ميدهم که تو حجّت خدايي آغاز و انجام شماييد |
|
وَ أنَّ رَجعَتَکُم حَقٌّ لا رَيبَ فيها |
و (نيز گواهم بر) اين که بازگشت شما (به اين جهان)، راست است و شکي در آن نيست؛ |
|
يَومَ لايَنفَعُ نَفساً ايمانُها لَمتَکُن آمَنَت مِن قَبل | او را سود نميبخشد ،در آن روز که ايمانِ کسي که از پيش ايمان نياوردهباشد، | |
اَو کَسَبَت في ايمانِها خَيراً | يا از ايمان بهرهي نيکويي نداشتهباشد، |
|
وَ أنَّ الْمَوتَ حَقّ |
هم چنين (گواهي ميدهم) که مرگ راست است |
|
وَ أنَّ ناکِراً وَ نکيراَ حَقّ |
و آمدن دو فرشتهي پرسشگر (در گور) راست است |
|
وَ اَشْهَدُ اَنَّ النَّشرَ حَقّ وَ البَعثَ حَقّ |
نيز شهادت ميدهم که از نو زنده شدن راست است و برانگيختهشدن راست است |
|
وَ اَن الصِّراطَ حَقّ |
و (پل) صراط راست است |
|
وَ المِرصادَ حَقّ وَ الميزانَ حَقّ |
و (در) کمينگاه (بودن خدا) راست است و ترازوي (سنجش اعمال) راست است | |
وَ الْحَشرَ حَقّ وَ الحِسابَ حَقّ |
و رستاخيز راست است و حسابرسي کردارها راست است |
|
وَ الْجَنَّةَ وَ النّارَ حَقّ وَ الوَعدَ وَ الوَعيدَ بِهِما حَقّ |
و بهشت و دوزخ راست است و نويد و هشدار به آن دو راست است |
|
يا مَولايَ شَقِيَ مَن خالَفَکُم |
اي مولاي من، آن که با شما به مخالفت برخاست نگونبخت |
|
وَ سَعِدَ مَن أطاعَکُم | و آن که شما را اطاعت کرد سعادتمند است | |
فَاشْهَدْ عَلي ما أشهَدتُکَ عَلَيه وَ أنَا وَليٌّ لَکَ |
پس بر آن چه تو را بر آن شاهد گرفتم گواه باش که من دوستدار توام |
|
بَريءٌ مِن عَدُوِّک فَالحَقُّ ما رَضيتُموه |
و از دشمن تو بيزار حق همان است که شما را پسند آيد |
|
وَ الباطِلُ ما أسخَطتُموهً |
و باطل همان که شما از آن ناخشنود باشيد |
|
وَ الْمَعروفُ ما أمَرتُم بِه |
تنها آن چه شما فرمان دادهايد، آشنا (و پذيرفتهي فطرت) است |
|
وَ الْمُنکَرُ ما نَهَيتُم عَنه |
و آن چه نهي فرمودهايد ناشناخته (و ناپسند) است |
|
فَنَفسي مُؤمِنَةٌ بِالله وَحدَهُ لا شَريکَ لَه |
پس دل من به خداوند ايمان دار خداي يکتاي بي همتا |
|
وَ بِرَسولِه وَ بِأميرِالمُؤمِنينَ وَ بِکُم يا مَولاي |
و به رسول او و به اميرالمومنين (ايمان دارد) و به شما -اي مولايم- |
|
أوَّلِکُم وَ آخِرِکُم |
از نخستين تا واپسينان (ايمان دارد) |
|
وَ نُصرَتي مَعَدَّةٌ لَکُم وَ مَوَدَّتي خالِصَةٌ لَکُم |
و همواره آمادهي ياري شمايم و دوستي من فقط براي شماست |
|
آمينَ آمين |
بپذيريد، بپذيريد. |