ل تمام سحرها اول کسی بودم که پس از بازگشایی درحرم به شما سلام می دادم، حالا نوبت شمااست که دست این افتاده را بگیرید و دراین گوشه بیمارستان ازما حالی بپرسید.
این سخنان را گفتم و منقلب شدم . ناگهان فضا عوض شد دیدم امام رضا علیه السلام در یک باغ پر از گل، روی تختی نشسته اند و من در کنار تخت هستم. حضرت بی آنکه با من سخنی بگویند ، دسته گلی از باغ برگرفته و به دست من مرحمت فرمودند.
ناگهان آن حالت از بین رفت و من دیدم در بیمارستان هستم، اما بوی گل را احساس می کردم ، دستم را به هر جای بدنم که درد می کرد می گذاشتم و درد ساکت می شد . بدین ترتیب ، با عنایت حضرت دست من کیمیا اثر شده و ایشان این دست را وسیله شفای دیگران فرمودند
عنایت حضرت امام رضا علیه السلام
آیت اله شیخ حبیب الله گلپایگانی، از علمای مشهور و پارسای مشهد بودند و هر مریضی که نزد ایشان می رفت آقای گلپایانی دست شان را بر موضوع بیماری گذاشته، سوره حمدی می خواندند و بیماری اش بهبود می یافت.
پی نوشت:
راوی آیت اله وحید خراسانی
از کتاب ذره و آفتاب
Published in
کرامات و معجزات امام رضا (ع)
