علی
ابوالحسن
مرتضی
سراج الله ( چراغ خدا)
نور الهدی ( نور هدایت کننده)
قره عین المومنین (نور چشم مومنان)
مکیده الملحدین ( خط بطلان کشنده بر اشتباهات و خطاهای ملحدان)
کافی الخلق ( کافی برای مردم روی زمین)
الرضی (راضی و خشنود)
الرضا ( راضی به امر پروردگار)
رب السریر (آقا و سید تخت پادشاهی)
رب التدبیر( خداوند تدبیر)
رئاب التدبیر (درست کننده امور و افکار)
الصدیق (راستگو)
الفاضل ( شایسته ترین افراد)
الصابر ( صبور)
الوفی (اداء کننده معصوم)
الولی ( بزرگتر و مهتر)
وافی ( با وفا )
زکی ( پاک، شریف و محترم)
سلطان الانس و الجن ( سلطان و مهتر انسان و جن)
ضامن الامه (پشتیبان مردم)
الداعی الی الله ( دعوت کننده به سوی خداوند)
زین المومنین (زینت و افتخار مومنان)
غریب الغربا (غریب ترین غریبان)
معین الضعفا ( یاری دهنده ضعیفان)
الراضی الی الله (راضی به امر خدا)
الراضی بالقدر و القضا ( راضی به قدر وقضا)
شمس الشموس ( خورشید خورشیدها)
انیس النفوس ( همدم انسانها)
غیظ الملحدین ( خشم گیرنده بر کافران)
ثامن الحجج (هشتمین دلیل و امام معصوم)
ثامن الائمه (هشتمین امام)
علی بن موسی ( علی پسر موسی)
ابامحمد (پدر محمد)
کفو الملک (پابرجا) عالم آل محمد (دانشمند آل محمد)
ابوبکر( ابوالصلت هروی می گوید: روزی مامون از من سوالی کرد و من هم در رابطه با سوال، پاسخ دادم که ابوبکر چنین و چنان گفت.مامون از من پرسید: کدام ابوبکر؟ابوبکر ما، یا ابوبکر عامه؟ من پاسخ دادم:ابوبکر ما.عیسی گفت: من از ابوالصلت پرسیدم که ابوبکر شما کیست؟ او پاسخ داد: علی بن موسی الرضا(ع) ).
ابوالحسن ثالث
توضیح: ابوالحسن به حضرت علی(ع)، ابوالحسن اول به حضرت سجاد(ع)، ابوالحسن ثانی به حضرت موسی کاظم(ع) و ابوالحسن ثالث به حضرت رضا(ع) اطلاق می شده است.
ابوالحسن ثانی
توضیح: بدلیل هم عصر بودن حضرت موسی کاظم (ع) و حضرت رضا(ع)، امام هفتم را ابوالحسن ماضی و امام هشتم را ابوالحسن ثانی نیز می گفتند.
برگرفته از پايگاه رسمي هيئت مكتب الرضا
